22-08-12
Γενικά Ιστορικά Στοιχεία
Τα Βάγια είναι από τα μεγαλύτερα και ομορφότερα κεφαλοχώρια της επαρχίας Θηβών. Έχουν 4.535 κατοίκους και είναι κτισμένα στις παρυφές των λόφων που οδηγούν στις Θεσπιές. Η κτίση των Βαγίων χάνεται μέσα στους αρχαίους και μεσαιωνικούς μύθους.
Σύμφωνα με την «ιστορία της Βοιωτίας» του Γεωργίου Τσεβά κατά την διάρκεια της Φραγκοκρατίας 1205-1456 τα Βάγια ήσαν Τιμάρια Φράγκων μεγιστάνων.
Οι Φράγκοι είχαν υπό τον έλεγχο τους τον πλούσιο κάμπο των Βαγίων όπου ήταν κατάφυτος από μουριές (Μωρόκαμπος). Τα φύλλα από τις μουριές τα χρησιμοποιούσαν σαν πρώτη ύλη για τη μεγάλη βιομηχανία μεταξιού που υπήρχε αυτή την περίοδο στην περιοχή των Θηβών.
Ελάχιστες μαρμάρινες πλάκες καθώς και θραύσματα από φράγκικα οικόσημα μπορεί να δει κανείς στο χώρο της εκκλησίας των Βαγίων, γεγονός που μαρτυρεί τη σημαντική παρουσία των Φράγκων την αποχή αυτή στο χώρο των Βαγίων. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας τα πλούσια κτήματα καθώς και οι κατοικίες των Φράγκων πέρασαν στα χέρια των Τούρκων.
Σύμφωνα με μία εκδοχή τα κτήματα και ολόκληρη η περιοχή των Βαγίων ήταν στην κατοχή μίας Τουρκάλας πριγκίπισσας η οποία ονομαζόταν Βάια (=Βέησσα). Από την Τουρκάλα Βάια πήρε την ονομασία το χωριό Βάγια. Από τις αποθήκες (Κασνέ) όπου συγκεντρώνονταν τα αγροτικά προϊόντα του πλούσιου κάμπου των Βαγίων και βρίσκονταν λίγο πιο κάτω από την κατοικία της Βάιας πήρε το όνομα του το μικρό χωριό Κασνέσι που δημιουργήθηκε στο χώρο των αποθηκών.
Οι εντυπώσεις του William Leake για την περιοχή Βαγίων
Για να έχουμε μια εικόνα της περιοχής κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας παραθέτουμε την περιγραφή του Άγγλου περιηγητή William M. Leake που πέρασε τον Δεκέμβριο του 1805 από εκεί κατευθυνόμενος για τη Θήβα. Γράφει συγκεκριμένα ο σχολαστικός Άγγλος στρατιωτικός στο βιβλίο του:
«... Στις 10:17 αρχίσαμε ν' ανεβαίνουμε στην κορυφή. Καθώς προχωρούσαμε η πεδιάδα γίνεται πλατύτερη και είναι τώρα απλημμύριστη. Μπροστά μας ως τη Θήβα μακριά, το μεγάλο επίπεδο όπως και οι μακριές πλαγιές των λόφων προς τα δεξιά του, είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος συνεχή χωράφια, χωρίς ούτε ένα μοναχικό φράκτη. Ένα τμήμα της αρόσιμης γης είναι χέρσο και μερικό είναι λειβαδότοπος, αλλά ως προς την ολότητα, είναι τόσο καλά καλλιεργημένο σαν διαμέρισμα, όπως κάθε άλλο της Ευρώπης.
Στις 11:46, τα Βάια και το Κασνέσι, δύο σημαντικά χωριά χωρισμένα μονάχα με μικρή χαράδρα είναι δύο μίλια προς δεξιά. Τα Βάγια το χαμηλότερο.
Στις 12:05, διασταυρώσαμε το δρόμο που οδηγεί από τα Βάγια στο Μαζαράκι, το οποίο κείται δύο-τρία μίλια προς τ' αριστερά στην τενερική πεδιάδα κοντά στα πόδια από τις χαμηλότερες πτώσεις του όρους Φαγά, όπου είναι μερικές πηγές νερού και πιο πάνω τους στο ύψωμα, Μοναστήρι.
Στις 12:15, περάσαμε στο χωριό Τζοάννο και σε λίγα λεπτά κατόπιν στο Μωρόκαμπο στο ρίζωμα των πλαγιών από τα δεξιά. Αυτά όπως και το Μαζαράκι και άλλα, είναι μικρά χωριά.
Στις 12:50, περάσαμε το Καναβάρι μικρό ρέμα και ξερό το καλοκαίρι. Πηγάζει στο Ερημόκαστρο και πέφτει στη λίμνη Σένζινα.
Πηγή:http://diaylos-9.blogspot.gr
Γενικά Ιστορικά Στοιχεία
Τα Βάγια είναι από τα μεγαλύτερα και ομορφότερα κεφαλοχώρια της επαρχίας Θηβών. Έχουν 4.535 κατοίκους και είναι κτισμένα στις παρυφές των λόφων που οδηγούν στις Θεσπιές. Η κτίση των Βαγίων χάνεται μέσα στους αρχαίους και μεσαιωνικούς μύθους.
Σύμφωνα με την «ιστορία της Βοιωτίας» του Γεωργίου Τσεβά κατά την διάρκεια της Φραγκοκρατίας 1205-1456 τα Βάγια ήσαν Τιμάρια Φράγκων μεγιστάνων.
Οι Φράγκοι είχαν υπό τον έλεγχο τους τον πλούσιο κάμπο των Βαγίων όπου ήταν κατάφυτος από μουριές (Μωρόκαμπος). Τα φύλλα από τις μουριές τα χρησιμοποιούσαν σαν πρώτη ύλη για τη μεγάλη βιομηχανία μεταξιού που υπήρχε αυτή την περίοδο στην περιοχή των Θηβών.
Ελάχιστες μαρμάρινες πλάκες καθώς και θραύσματα από φράγκικα οικόσημα μπορεί να δει κανείς στο χώρο της εκκλησίας των Βαγίων, γεγονός που μαρτυρεί τη σημαντική παρουσία των Φράγκων την αποχή αυτή στο χώρο των Βαγίων. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας τα πλούσια κτήματα καθώς και οι κατοικίες των Φράγκων πέρασαν στα χέρια των Τούρκων.
Σύμφωνα με μία εκδοχή τα κτήματα και ολόκληρη η περιοχή των Βαγίων ήταν στην κατοχή μίας Τουρκάλας πριγκίπισσας η οποία ονομαζόταν Βάια (=Βέησσα). Από την Τουρκάλα Βάια πήρε την ονομασία το χωριό Βάγια. Από τις αποθήκες (Κασνέ) όπου συγκεντρώνονταν τα αγροτικά προϊόντα του πλούσιου κάμπου των Βαγίων και βρίσκονταν λίγο πιο κάτω από την κατοικία της Βάιας πήρε το όνομα του το μικρό χωριό Κασνέσι που δημιουργήθηκε στο χώρο των αποθηκών.
Οι εντυπώσεις του William Leake για την περιοχή Βαγίων
Για να έχουμε μια εικόνα της περιοχής κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας παραθέτουμε την περιγραφή του Άγγλου περιηγητή William M. Leake που πέρασε τον Δεκέμβριο του 1805 από εκεί κατευθυνόμενος για τη Θήβα. Γράφει συγκεκριμένα ο σχολαστικός Άγγλος στρατιωτικός στο βιβλίο του:
«... Στις 10:17 αρχίσαμε ν' ανεβαίνουμε στην κορυφή. Καθώς προχωρούσαμε η πεδιάδα γίνεται πλατύτερη και είναι τώρα απλημμύριστη. Μπροστά μας ως τη Θήβα μακριά, το μεγάλο επίπεδο όπως και οι μακριές πλαγιές των λόφων προς τα δεξιά του, είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος συνεχή χωράφια, χωρίς ούτε ένα μοναχικό φράκτη. Ένα τμήμα της αρόσιμης γης είναι χέρσο και μερικό είναι λειβαδότοπος, αλλά ως προς την ολότητα, είναι τόσο καλά καλλιεργημένο σαν διαμέρισμα, όπως κάθε άλλο της Ευρώπης.
Στις 11:46, τα Βάια και το Κασνέσι, δύο σημαντικά χωριά χωρισμένα μονάχα με μικρή χαράδρα είναι δύο μίλια προς δεξιά. Τα Βάγια το χαμηλότερο.
Στις 12:05, διασταυρώσαμε το δρόμο που οδηγεί από τα Βάγια στο Μαζαράκι, το οποίο κείται δύο-τρία μίλια προς τ' αριστερά στην τενερική πεδιάδα κοντά στα πόδια από τις χαμηλότερες πτώσεις του όρους Φαγά, όπου είναι μερικές πηγές νερού και πιο πάνω τους στο ύψωμα, Μοναστήρι.
Στις 12:15, περάσαμε στο χωριό Τζοάννο και σε λίγα λεπτά κατόπιν στο Μωρόκαμπο στο ρίζωμα των πλαγιών από τα δεξιά. Αυτά όπως και το Μαζαράκι και άλλα, είναι μικρά χωριά.
Στις 12:50, περάσαμε το Καναβάρι μικρό ρέμα και ξερό το καλοκαίρι. Πηγάζει στο Ερημόκαστρο και πέφτει στη λίμνη Σένζινα.
Πηγή:http://diaylos-9.blogspot.gr
Σχόλια