22-11-12
Η πρόωρη γέννηση – η γέννηση δηλαδή ενός μωρού νωρίτερα από 37 εβδομάδες κύησης - είναι η μόνη σημαντική αιτία που σχετίζεται με την παιδική θνησιμότητα και ...νοσηρότητα, τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες, η οποία όμως συχνά μπορεί να προληφθεί. Η πρόωρη γέννηση είναι παγκοσμίως η κυριότερη αιτία θανάτου στα νεογνά (βρέφη κατά τις πρώτες 4 εβδομάδες ζωής) και αποτελεί την αιτία περισσότερων από 1 εκατομμύριο θανάτων ετησίως, αντιστοιχώντας σε 35% των θανάτων νεογνών παγκοσμίως. Οι επιπλοκές της πρόωρης γέννησης αποτελούν τη δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου μετά την πνευμονία σε παιδιά κάτω των 5 ετών. Τα πρόωρα βρέφη χωρίζονται σε υποκατηγορίες ανάλογα με την ηλικία κύησης: · εξαιρετικά πρόωρα (λιγότερες από 28 εβδομάδες) · πολύ πρόωρα (από 28 έως - 32 εβδομάδες) · μετρίως έως όψιμα πρόωρα (32 έως - 37 εβδομάδες) Η ακριβής αιτία του πρόωρου τοκετού παραμένει άγνωστη για το 50% περίπου των περιπτώσεων. Ωστόσο, έχουν ταυτοποιηθεί ένας αριθμός παραγόντων κινδύνου οι οποίοι είναι πιθανό να αυξήσουν τις πιθανότητες πρόωρου τοκετού. Οι παράγοντες αυτοί είναι: Α. Σχετικά με τον τρόπο ζωής · Κάπνισμα · Κατανάλωση αλκοόλ · Χρήση ουσιών · Υψηλό στρες και πολύωρη εργασία · Κακή προγεννητική φροντίδα Β. Σχετικά με την σωματική υγεία της μητέρας · Λοιμώξεις ουροποιογεννητικού · Υπέρταση · Σακχαρώδης Διαβήτης · Διαταραχές πήξης του αίματος · Κάτω του φυσιολογικού σωματικό βάρος · Παχυσαρκία · Πολύδυμη κύηση · Προηγούμενη πρόωρη γέννηση · Ανωμαλίες μήτρας/τραχήλου Γ. Δημογραφικοί παράγοντες · Ηλικία κάτω των 17 ή άνω των 35 · Χαμηλό κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο Τα πρόωρα βρέφη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας, όπως εγκεφαλική παράλυση, αισθητηριακές και κινητικές αναπηρίες, νοσήματα του αναπνευστικού, μαθησιακές δυσκολίες.1 Η βελτίωση της νεογνικής θεραπείας και φροντίδας, είναι πολύ σημαντική για την πρόληψη αυτών των προβλημάτων και τη μείωση της νεογνικής θνησιμότητας 5. Τα μετρίως έως όψιμα πρόωρα βρέφη που δεν παρουσιάζουν επιπλοκές δέχονται φροντίδα μαζί με τις μητέρες τους στους θαλάμους που μεταφέρονται μετά τη γέννηση ή στο σπίτι, αλλά τα βρέφη κάτω των 32 εβδομάδων κύησης διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν επιπλοκές και συνήθως χρειάζονται νοσηλεία ή εντατική φροντίδα.1 Τα πρόωρα βρέφη συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη ρύθμιση της θερμοκρασίας τους, την αναπνοή και την πρόσληψη τροφής και συνιστάται ειδική φροντίδα βάσει των ενδείξεων, η οποία περιλαμβάνει αναπνευστική υποστήριξη, θερμική φροντίδα και μέτρα υγιεινής. Παράλληλα, οι γονείς πρόωρων βρεφών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αντιμετώπισης συναισθηματικών προβλημάτων, τα οποία συνδέονται με την πρόωρη γέννηση και τη διαδικασία φροντίδας ενός πρόωρου βρέφους. Οι μητέρες πρόωρων βρεφών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ψυχολογικής δυσφορίας και συμπτωμάτων κατάθλιψης από ό,τι οι μητέρες τελειόμηνων βρεφών. Συχνά οι καταστάσεις αυτές συνδέονται με το άγχος το οποίο προκαλεί μια πρόωρη γέννηση και ο πρόωρος αποχωρισμός από το μωρό τους, ενώ βρίσκονται στη μονάδα νεογνών. Μακροπρόθεσμα, οι μητέρες πρόωρων βρεφών μπορεί να αντιμετωπίσουν συναισθηματικά προβλήματα, όπως η επιλόχειος κατάθλιψη, το στρες στη συζυγική ζωή, ο φόβος μήπως χάσουν το βρέφος τους και αισθήματα απομόνωσης. Οι πρόωρες γεννήσεις στην Ευρώπη Σύμφωνα με τα στοιχεία από διαφορετικές εθνικές στατιστικές υπηρεσίες και την Έκθεση Ευρωπαϊκής Περιγεννητικής Υγείας του 2008, το ποσοστό επιπολασμού της πρόωρης γέννησης στην Ευρώπη κυμαίνεται από 5,9% (Σουηδία) έως 11,4% (Αυστρία), που σημαίνει ότι περίπου μισό εκατομμύριο μωρά γεννιούνται πρόωρα στην Ευρώπη κάθε χρόνια, (περίπου η μια στις δέκα γεννήσεις). Τα δεδομένα για τον επιπολασμό και το κόστος των πρόωρων γεννήσεων είναι δύσκολο να συγκριθούν σε όλη την Ευρώπη λόγω της έλλειψης συλλογής δεδομένων και των διαφορετικών μηχανισμών υποβολής εκθέσεων, ακόμη και εντός των επιμέρους χωρών. Είναι επομένως επείγουσα η ανάγκη για τη δημιουργία μιας κεντρικής ευρωπαϊκής βάσης δεδομένων. Οι γονείς δεν ενημερώνονται για τους παράγοντες κινδύνου, τα προειδοποιητικά σημεία ή τις αλλαγές του τρόπου ζωής τους ώστε να προλάβουν ένα πρόωρο τοκετό. Λίγες χώρες προσφέρουν καθοδήγηση και προσανατολισμό στους γονείς. Μόνο δύο ευρωπαϊκές χώρες (Πορτογαλία, Ηνωμένο Βασίλειο) έχουν στοχευμένη εθνική πολιτική για την υγεία νεογνών. Οι περισσότερες χώρες αντιμετωπίζουν το ζήτημα στο πλαίσιο της γενικότερης υγείας και της κοινωνικής πολιτικής. Όταν δίνεται προτεραιότητα σε πολιτικές για την νεογνική υγεία, το ποσοστό πρόωρων γεννήσεων παραμένει κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Οι πρόωρες γεννήσεις στην Ελλάδα Στην Ελλάδα, από τη στιγμή που έρχεται στη ζωή ένα πρόωρο νεογνό αρχίζει ένας αγώνας γεμάτος εμπόδια, που ξεκινά από τα Νεογνολογικά Τμήματα και συνεχίζεται στο σπίτι. Δεν υφίσταται κάποιο νομικό καθεστώς, το οποίο θα ρυθμίζει το κατώτατο όριο προωρότητας, δεν υπάρχουν θεσμοθετημένοι μηχανισμοί που να βοηθούν τους νεογνολόγους στη λήψη αποφάσεων, καθοριστικών για την επιβίωση αυτών των παιδιών, δεν συλλέγονται στατιστικά δεδομένα ώστε να χαραχθούν πολιτικές υγείας. Από την άλλη μεριά, οι γονείς είναι φοβισμένοι, χωρίς προετοιμασία, χωρίς ενημέρωση, πολλές φορές και χωρίς καμιά υποστήριξη. Το πρόβλημα εξ άλλου δεν σταματά με την έξοδο των νεογνών από τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, γιατί αυτά τα μωρά, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, χρειάζονται αυξημένη φροντίδα και ιατρική παρακολούθηση και στη συνέχεια. Δεν υπάρχει κεντρικός συντονισμός στην παρακολούθηση της ανάπτυξης αυτών των παιδιών. Δεν υπάρχει ιδιαίτερη μέριμνα για την εργαζόμενη μητέρα του πρόωρου νεογνού, η οποία αντιμετωπίζεται όπως και η μητέρα του τελειόμηνου και πολλές φορές καλείται να επιστρέψει στην εργασία της, ενώ το παιδί της μπορεί να νοσηλεύεται ακόμα στη Μονάδα Νεογνών. Ο κ. Μιχάλης Σιάχος, πατέρας παιδιού που γεννήθηκε πρόωρα, μίλησε για την εμπειρία του, καθώς και για τις ανάγκες των γονέων των πρόωρων μωρών. «Κάθε νέος γονιός, αισθάνεται μεγάλη ανασφάλεια σχετικά με τον πρόωρο τοκετό καθώς είναι ένα θέμα άγνωστο προς αυτόν. Είναι απαραίτητη λοιπόν, η υπεύθυνη ενημέρωση από ειδικούς, με το ξεκίνημα της κύησης, έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι περιπτώσεις όπου ένα μωρό θα γεννηθεί πρόωρα. Σε περίπτωση όμως που συμβεί σημαντικό ρόλο παίζει η ψυχολογική υποστήριξη τόσο για το χρονικό διάστημα που το μωρό είναι στη Μονάδα Νεογνών όσο και η ενημέρωση για τη μετέπειτα κατ’ οίκων φροντίδα. Αυτό που ζητάμε σαν γονείς είναι η σωστή και συστηματική ενημέρωση - εκπαίδευση από υπεύθυνο φορέα, ώστε τα πρόωρα μωρά να μεγαλώνουν απαλλαγμένα από πιθανά προβλήματα υγείας». Η κ. Ελένη Βαβουράκη, πρόεδρος του «Ηλιτόμηνου» παρουσίασε τον Πρώτο Χάρτη Δικαιωμάτων των Πρόωρων Νεογνών, λέγοντας ότι είναι «η πυξίδα μας, ο χάρτης προσανατολισμού των προσπαθειών μας», για τη φροντίδα αυτών των μικρών μαχητών της ζωής. Μίλησε επίσης για την προσπάθεια που γίνεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με συντονιστή το European Foundation for the Care of Newborn Infants (EFCNI), στην οποία συμμετέχει το «Ηλιτόμηνον», ώστε να αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη ανισότητα στην υγεία με την οποία έρχονται αντιμέτωπα τα πρόωρα βρέφη, τα νεογνά και οι οικογένειές τους.
Πηγή: eumedline.eu
Η πρόωρη γέννηση – η γέννηση δηλαδή ενός μωρού νωρίτερα από 37 εβδομάδες κύησης - είναι η μόνη σημαντική αιτία που σχετίζεται με την παιδική θνησιμότητα και ...νοσηρότητα, τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες, η οποία όμως συχνά μπορεί να προληφθεί. Η πρόωρη γέννηση είναι παγκοσμίως η κυριότερη αιτία θανάτου στα νεογνά (βρέφη κατά τις πρώτες 4 εβδομάδες ζωής) και αποτελεί την αιτία περισσότερων από 1 εκατομμύριο θανάτων ετησίως, αντιστοιχώντας σε 35% των θανάτων νεογνών παγκοσμίως. Οι επιπλοκές της πρόωρης γέννησης αποτελούν τη δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου μετά την πνευμονία σε παιδιά κάτω των 5 ετών. Τα πρόωρα βρέφη χωρίζονται σε υποκατηγορίες ανάλογα με την ηλικία κύησης: · εξαιρετικά πρόωρα (λιγότερες από 28 εβδομάδες) · πολύ πρόωρα (από 28 έως - 32 εβδομάδες) · μετρίως έως όψιμα πρόωρα (32 έως - 37 εβδομάδες) Η ακριβής αιτία του πρόωρου τοκετού παραμένει άγνωστη για το 50% περίπου των περιπτώσεων. Ωστόσο, έχουν ταυτοποιηθεί ένας αριθμός παραγόντων κινδύνου οι οποίοι είναι πιθανό να αυξήσουν τις πιθανότητες πρόωρου τοκετού. Οι παράγοντες αυτοί είναι: Α. Σχετικά με τον τρόπο ζωής · Κάπνισμα · Κατανάλωση αλκοόλ · Χρήση ουσιών · Υψηλό στρες και πολύωρη εργασία · Κακή προγεννητική φροντίδα Β. Σχετικά με την σωματική υγεία της μητέρας · Λοιμώξεις ουροποιογεννητικού · Υπέρταση · Σακχαρώδης Διαβήτης · Διαταραχές πήξης του αίματος · Κάτω του φυσιολογικού σωματικό βάρος · Παχυσαρκία · Πολύδυμη κύηση · Προηγούμενη πρόωρη γέννηση · Ανωμαλίες μήτρας/τραχήλου Γ. Δημογραφικοί παράγοντες · Ηλικία κάτω των 17 ή άνω των 35 · Χαμηλό κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο Τα πρόωρα βρέφη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας, όπως εγκεφαλική παράλυση, αισθητηριακές και κινητικές αναπηρίες, νοσήματα του αναπνευστικού, μαθησιακές δυσκολίες.1 Η βελτίωση της νεογνικής θεραπείας και φροντίδας, είναι πολύ σημαντική για την πρόληψη αυτών των προβλημάτων και τη μείωση της νεογνικής θνησιμότητας 5. Τα μετρίως έως όψιμα πρόωρα βρέφη που δεν παρουσιάζουν επιπλοκές δέχονται φροντίδα μαζί με τις μητέρες τους στους θαλάμους που μεταφέρονται μετά τη γέννηση ή στο σπίτι, αλλά τα βρέφη κάτω των 32 εβδομάδων κύησης διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν επιπλοκές και συνήθως χρειάζονται νοσηλεία ή εντατική φροντίδα.1 Τα πρόωρα βρέφη συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη ρύθμιση της θερμοκρασίας τους, την αναπνοή και την πρόσληψη τροφής και συνιστάται ειδική φροντίδα βάσει των ενδείξεων, η οποία περιλαμβάνει αναπνευστική υποστήριξη, θερμική φροντίδα και μέτρα υγιεινής. Παράλληλα, οι γονείς πρόωρων βρεφών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αντιμετώπισης συναισθηματικών προβλημάτων, τα οποία συνδέονται με την πρόωρη γέννηση και τη διαδικασία φροντίδας ενός πρόωρου βρέφους. Οι μητέρες πρόωρων βρεφών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ψυχολογικής δυσφορίας και συμπτωμάτων κατάθλιψης από ό,τι οι μητέρες τελειόμηνων βρεφών. Συχνά οι καταστάσεις αυτές συνδέονται με το άγχος το οποίο προκαλεί μια πρόωρη γέννηση και ο πρόωρος αποχωρισμός από το μωρό τους, ενώ βρίσκονται στη μονάδα νεογνών. Μακροπρόθεσμα, οι μητέρες πρόωρων βρεφών μπορεί να αντιμετωπίσουν συναισθηματικά προβλήματα, όπως η επιλόχειος κατάθλιψη, το στρες στη συζυγική ζωή, ο φόβος μήπως χάσουν το βρέφος τους και αισθήματα απομόνωσης. Οι πρόωρες γεννήσεις στην Ευρώπη Σύμφωνα με τα στοιχεία από διαφορετικές εθνικές στατιστικές υπηρεσίες και την Έκθεση Ευρωπαϊκής Περιγεννητικής Υγείας του 2008, το ποσοστό επιπολασμού της πρόωρης γέννησης στην Ευρώπη κυμαίνεται από 5,9% (Σουηδία) έως 11,4% (Αυστρία), που σημαίνει ότι περίπου μισό εκατομμύριο μωρά γεννιούνται πρόωρα στην Ευρώπη κάθε χρόνια, (περίπου η μια στις δέκα γεννήσεις). Τα δεδομένα για τον επιπολασμό και το κόστος των πρόωρων γεννήσεων είναι δύσκολο να συγκριθούν σε όλη την Ευρώπη λόγω της έλλειψης συλλογής δεδομένων και των διαφορετικών μηχανισμών υποβολής εκθέσεων, ακόμη και εντός των επιμέρους χωρών. Είναι επομένως επείγουσα η ανάγκη για τη δημιουργία μιας κεντρικής ευρωπαϊκής βάσης δεδομένων. Οι γονείς δεν ενημερώνονται για τους παράγοντες κινδύνου, τα προειδοποιητικά σημεία ή τις αλλαγές του τρόπου ζωής τους ώστε να προλάβουν ένα πρόωρο τοκετό. Λίγες χώρες προσφέρουν καθοδήγηση και προσανατολισμό στους γονείς. Μόνο δύο ευρωπαϊκές χώρες (Πορτογαλία, Ηνωμένο Βασίλειο) έχουν στοχευμένη εθνική πολιτική για την υγεία νεογνών. Οι περισσότερες χώρες αντιμετωπίζουν το ζήτημα στο πλαίσιο της γενικότερης υγείας και της κοινωνικής πολιτικής. Όταν δίνεται προτεραιότητα σε πολιτικές για την νεογνική υγεία, το ποσοστό πρόωρων γεννήσεων παραμένει κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Οι πρόωρες γεννήσεις στην Ελλάδα Στην Ελλάδα, από τη στιγμή που έρχεται στη ζωή ένα πρόωρο νεογνό αρχίζει ένας αγώνας γεμάτος εμπόδια, που ξεκινά από τα Νεογνολογικά Τμήματα και συνεχίζεται στο σπίτι. Δεν υφίσταται κάποιο νομικό καθεστώς, το οποίο θα ρυθμίζει το κατώτατο όριο προωρότητας, δεν υπάρχουν θεσμοθετημένοι μηχανισμοί που να βοηθούν τους νεογνολόγους στη λήψη αποφάσεων, καθοριστικών για την επιβίωση αυτών των παιδιών, δεν συλλέγονται στατιστικά δεδομένα ώστε να χαραχθούν πολιτικές υγείας. Από την άλλη μεριά, οι γονείς είναι φοβισμένοι, χωρίς προετοιμασία, χωρίς ενημέρωση, πολλές φορές και χωρίς καμιά υποστήριξη. Το πρόβλημα εξ άλλου δεν σταματά με την έξοδο των νεογνών από τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, γιατί αυτά τα μωρά, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, χρειάζονται αυξημένη φροντίδα και ιατρική παρακολούθηση και στη συνέχεια. Δεν υπάρχει κεντρικός συντονισμός στην παρακολούθηση της ανάπτυξης αυτών των παιδιών. Δεν υπάρχει ιδιαίτερη μέριμνα για την εργαζόμενη μητέρα του πρόωρου νεογνού, η οποία αντιμετωπίζεται όπως και η μητέρα του τελειόμηνου και πολλές φορές καλείται να επιστρέψει στην εργασία της, ενώ το παιδί της μπορεί να νοσηλεύεται ακόμα στη Μονάδα Νεογνών. Ο κ. Μιχάλης Σιάχος, πατέρας παιδιού που γεννήθηκε πρόωρα, μίλησε για την εμπειρία του, καθώς και για τις ανάγκες των γονέων των πρόωρων μωρών. «Κάθε νέος γονιός, αισθάνεται μεγάλη ανασφάλεια σχετικά με τον πρόωρο τοκετό καθώς είναι ένα θέμα άγνωστο προς αυτόν. Είναι απαραίτητη λοιπόν, η υπεύθυνη ενημέρωση από ειδικούς, με το ξεκίνημα της κύησης, έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι περιπτώσεις όπου ένα μωρό θα γεννηθεί πρόωρα. Σε περίπτωση όμως που συμβεί σημαντικό ρόλο παίζει η ψυχολογική υποστήριξη τόσο για το χρονικό διάστημα που το μωρό είναι στη Μονάδα Νεογνών όσο και η ενημέρωση για τη μετέπειτα κατ’ οίκων φροντίδα. Αυτό που ζητάμε σαν γονείς είναι η σωστή και συστηματική ενημέρωση - εκπαίδευση από υπεύθυνο φορέα, ώστε τα πρόωρα μωρά να μεγαλώνουν απαλλαγμένα από πιθανά προβλήματα υγείας». Η κ. Ελένη Βαβουράκη, πρόεδρος του «Ηλιτόμηνου» παρουσίασε τον Πρώτο Χάρτη Δικαιωμάτων των Πρόωρων Νεογνών, λέγοντας ότι είναι «η πυξίδα μας, ο χάρτης προσανατολισμού των προσπαθειών μας», για τη φροντίδα αυτών των μικρών μαχητών της ζωής. Μίλησε επίσης για την προσπάθεια που γίνεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με συντονιστή το European Foundation for the Care of Newborn Infants (EFCNI), στην οποία συμμετέχει το «Ηλιτόμηνον», ώστε να αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη ανισότητα στην υγεία με την οποία έρχονται αντιμέτωπα τα πρόωρα βρέφη, τα νεογνά και οι οικογένειές τους.
Πηγή: eumedline.eu
Σχόλια