8-3-2016
Με αφορμή κάποια δίκη που ξεκινά αυτές τις μέρες, σχετική με το σκάνδαλο των προμηθειών στο ΕΣΥ (στην οποία προκαλεί … ευθυμία ο προκλητικά μικρός αριθμός των κατηγορουμένων), για άλλη μια φορά υπενθυμίζω ένα χρονικό γεγονότων που από μόνο του αποδεικνύει την βαθιά και διαχρονική διαπλοκή του κράτους και του πολιτικού συστήματος με τα ιδιοτελή καπιταλιστικά συμφέροντα τα οποία καταληστεύουν επί πολλά χρόνια τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων με σκανδαλώδεις υπερτιμολογήσεις. Η ληστεία αυτή δεν είναι κάτι νεφελώδες. Έχει υπογραφές, μεθοδολογία, ενόχους και συνενόχους.
Το μεγάλο πάρτι ξεκίνησε το 1998 με κυβέρνηση Σημίτη, όταν εκδόθηκε το διαβόητο“ΦΕΚ περί ανώτατων τιμών” των αναλώσιμων υλικών. Περιλάμβανε ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ, ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΙΣ υπερτιμολογήσεις, σε μερικές περιπτώσεις … 5000 % (!) επάνω από την τιμή με την οποία προμηθεύονταν ακριβώς το ΙΔΙΟ υλικό της ΙΔΙΑΣ κατασκευάστριας εταιρείας άλλες χώρες της ΕΕ.
Το αξιοπερίεργο είναι πως εκτός από τους … “συνήθεις υπόπτους” (δηλαδή την ανεξάρτητη μαχόμενη αντισυστημική αριστερή αγωνιστική πτέρυγα των υγειονομικών) σχεδόν ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ δεν είχε τότε αντιδράσει, ενώ τα καθεστωτικά ΜΜΕκυριολεκτικά είχαν ΘΑΨΕΙ τις καταγγελίες μας τηρώντας μια ιδιότυπη “ομερτά”.
Τότε, στην εποχή των “παχιών αγελάδων”, της “ανάπτυξης” και του χρηματιστηρίου, της εισόδου της χώρας στην ΟΝΕ και της Ολυμπιάδας, είχε ΑΠΛΑ στηθεί μια τεράστια επιχείρηση καταλήστευσης των ασφαλιστικών ταμείων σε όφελος διάφορων μεσαζόντων – προμηθευτών που μοίραζαν σε διάφορους παχυλές μίζες. Απόδειξη για το γεγονός αυτό είναι το ότι όταν ο Ν. Κακλαμάνης επί υπουργίας του είχε υπογράψει γενική οριζόντια μείωση εν μία νυκτί επιπέδου 20% (!) σε όλες τις τιμές του ΦΕΚ, ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΣ (!!).
Έτσι, φτάσαμε ως τον Φεβρουάριο του 2006 οπότε ανέλαβε υπουργός Υγείας ο Δ. Αβραμόπουλος, ενώ συνεχιζόταν η προκλητική “ομερτά” στα καθεστωτικά ΜΜΕ για το σκάνδαλο. Σε επίσημη συνάντηση τότε του νέου υπουργού με το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ είχα την τιμή να ανταλλάξω μαζί του την ακόλουθη στιχομυθία ΛΕΞΗ ΠΡΟΣ ΛΕΞΗ: Κύριε υπουργέ, εννοείτε αυτό που λέτε πως θέλετε να “μειώσετε τις σπατάλες” ;
Βεβαίως. Να σας υποδείξω έναν τρόπο για να πετύχετε μείωση στις τιμές των αναλώσιμων 40% σε μια νύχτα χωρίς καμία υποχώρηση στην ποιότητα ; Για να ακούσω.
Υπογράψτε νέα γενική οριζόντια μείωση στις τιμές του ΦΕΚ όχι μόνο 20% που είχε υπογράψει ο κ. Κακλαμάνης, αλλά 40%. Αν το 99% των προμηθευτών δεν συνεχίσει να προμηθεύει χωρίς σοβαρές αντιδράσεις, εγώ θα πηδήξω απ το παράθυρο.
Αν πάλι έχω λάθος και χαθώ τόσο άδικα, εσείς δεν χάνετε τίποτα. Δοκιμάστε το και αν δημιουργηθεί οξύ πρόβλημα στον εφοδιασμό των νοσοκομείων με υλικά, ξαναανεβάστε τις τιμές.
… (μετά από κάποια λεπτά αμηχανίας και ψου ψου με συμβούλους κλπ)…
Θα το σκεφτούμε πολύ σοβαρά αυτό που λέτε.
Φυσικά, η τότε πολιτική ηγεσία δεν έκανε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ, η ομερτά στακαθεστωτικά ΜΜΕ συνεχίστηκε, και σε νέα συνάντηση δύο χρόνια αργότερα (2008)όταν υπενθύμισα στον κ. Αβραμόπουλο την προηγούμενη σχετική συζήτηση, έδωσε την παρακάτω αφοπλιστικότατη απάντηση :
Είχαμε εξετάσει την πρότασή σας, όμως αφού το κράτος καθυστερεί να εξοφλήσει τους προμηθευτές είναι αναγκασμένο να ανέχεται τις υπερτιμολογήσεις.
Και όμως, ΜΗΝ ΓΕΛΑΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ. Στην διάρκεια όλης αυτής της περιόδου πλαστής ευμάρειας και τραπεζιτικής ασυδοσίας (1998 – 2010) απλούστατα ο κάθε προμηθευτής που αποπληρωνόταν από το δημόσιο νοσοκομείο 3 (τρία) χρόνια μετά από κάθε προμήθεια, για να μπορεί να κινηθεί στο ενδιάμεσο έπαιρνε τραπεζικά δάνεια με επιτόκιο 10% έτος. Άρα λοιπόν από την υπερτιμολόγηση ένα μέρος έμπαινε στην τσέπη του προμηθευτή, ένα δεύτερο πήγαινε για μίζες ενώ το τρίτο κατέληγε στους ευυπόληπτους κ.κ. τραπεζίτες. Όλοι οι παραπάνω λοιπόν (πολυεθνικές κατασκευάστριες εταιρείεςπου ΕΠΕΛΕΓΑΝ αντιπροσώπους – προμηθευτές γνωρίζοντας για τις σκανδαλώδεις υπερτιμολογήσεις στην Ελλάδα, προμηθευτές – μεσάζοντες, πολιτικό κατεστημένο, κρατική γραφειοκρατία, διοικήσεις ασφαλιστικών ταμείων, μεγαλοδιευθυντικό – μεγαλοκαθηγητικό ιατρικό κατεστημένο, τραπεζίτες, καθεστωτικά ΜΜΕ που τηρούσαν την “ομερτά” συγκάλυψης) ήταν ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ στο “πάρτι”.
Εδώ αναφέρω το ακόλουθο νόστιμο συμβάν : το 2008 στο Παγκόσμιο Νευροχειρουργικό Συνέδριο (Βοστώνη) καθώς περπατούσα στον χώρο της έκθεσης, μίλησα με μια Αγγλίδα κυρία υπεύθυνη στο περίπτερο μιας πασίγνωστης αμερικανικής κατασκευάστριας εταιρείας.
Τη ρώτησα πόσο η εταιρεία της πουλά ένα συγκεκριμένο πασίγνωστο νευροχειρουργικό υλικό μαζικής χρήσης στα Βρετανικά νοσοκομεία. “250 λίρες” μου απάντησε. “Περίεργο – της είπα – γιατί η εταιρεία σας το ίδιο ακριβώς υλικό, εισαγόμενο από τις ΗΠΑ και στις δύο περιπτώσεις, το πουλά στην Ελλάδα 900 ευρώ”.
Η κοπέλα -αφού δαγκώθηκε και κοκκίνησε- απάντησε με … Αγγλικό φλέγμα “οφείλω να ομολογήσω πως αυτή η τιμή μου φαίνεται λίγο υπερβολική”. Το παράδειγμα αυτό το αναφέρω γιατί η συγκεκριμένη κατασκευάστρια εταιρεία για πολύ συγκεκριμένους λόγους δεν συνεργάζεται με μεσάζοντες αλλά σε όλες τις χώρες αντιπροσωπεύεται από δικούς της υπαλλήλους και είναι γνωστό τοις πάσι πως “δεν δίνει ούτε του αγγέλου της νερό”. ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΥΛΙΚΑ …
Εκείνο το χρονικό διάστημα (2005 – 2009) το νοσοκομειακό κίνημα μετά από επιμονή μας, υιοθέτησε μια συγκεκριμένη αναλυτική πρόταση για το σύστημα προμηθειώναναλώσιμου υγειονομικού υλικού.
Μια πρόταση που εξασφαλίζει το ΤΣΑΚΙΣΜΑ των υπερτιμολογήσεων αλλά και τηςσυνοδής γραφειοκρατίας (η γραφειοκρατία στο δημόσιο λειτουργεί πάντα ως φερετζές της διαφθοράς) χωρίς υποχωρήσεις στην ποιότητα.
Η πρόταση αυτή που έχει υιοθετηθεί από τότε επίσημα από την ΕΙΝΑΠ και την ΟΕΝΓΕ, έχει δύο σκέλη :
1.“Ακριβά” αναλώσιμα χειρουργικά υλικά. Επειδή στα υλικά κάθε χειρουργικής ειδικότητας οι κατασκευάστριες εταιρείες διεθνώς είναι ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ, μπορεί εύκολα να γίνει κεντρική κωδικοποίηση – τιμολόγηση από επιτροπές που θα διορίσει η πολιτεία. Έτσι να κωδικοποιηθούν όλα τα χρησιμοποιούμενα υλικά και να αναγραφεί στον τιμοκατάλογο ο μέσος όρος τιμής με την οποία προμηθεύονται το ίδιο υλικό οι άλλες χώρες της ΕΕ πλην της Ελλάδας.
Π.χ. “κωδικός 1764 Α. βαλβίδα υδροκεφάλου τύπου burrhole ενηλίκων σταθερής μέσης πίεσης. Τιμή 234,60 ευρώ”. Όποιος προμηθευτής θέλει υπογράφει κεντρική σύμβασηδιάρκειας π.χ. ενός ή δύο ετών ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ.
Ακόμα και αν υποθέσουμε πως δεν θα βρεθεί αντιπρόσωπος να προσφέρει το υλικό των 2 από τις 5 συνολικά διεθνώς Αμερικανικές ή Γερμανικές κατασκευάστριες εταιρείες, σίγουρα θα βρεθεί κάποιος ή κάποιοι που θα προσφέρουν το υλικό των άλλων 2-3. Θα βρεθεί φυσικά και αντιπρόσωπος κάποιας νέας Ινδικής ή Κινέζικης εταιρείας με μη επαρκώς “δοκιμασμένα” υλικά ο οποίος δεν θα μπορεί να αποκλειστεί εφόσον θα έχει πιστοποίηση ποιότητας CE για το υλικό του (ελέω κανονισμών της ΕΕ …).
Διαβάστε περισσότερα εδώ:anemosanatropis.blogspot.gr/2016/03/blog-post_15.html
Πηγή:www.healthreport.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CF%83%CF%85-%CF%83%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%84%CE%AC/
Με αφορμή κάποια δίκη που ξεκινά αυτές τις μέρες, σχετική με το σκάνδαλο των προμηθειών στο ΕΣΥ (στην οποία προκαλεί … ευθυμία ο προκλητικά μικρός αριθμός των κατηγορουμένων), για άλλη μια φορά υπενθυμίζω ένα χρονικό γεγονότων που από μόνο του αποδεικνύει την βαθιά και διαχρονική διαπλοκή του κράτους και του πολιτικού συστήματος με τα ιδιοτελή καπιταλιστικά συμφέροντα τα οποία καταληστεύουν επί πολλά χρόνια τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων με σκανδαλώδεις υπερτιμολογήσεις. Η ληστεία αυτή δεν είναι κάτι νεφελώδες. Έχει υπογραφές, μεθοδολογία, ενόχους και συνενόχους.
Το μεγάλο πάρτι ξεκίνησε το 1998 με κυβέρνηση Σημίτη, όταν εκδόθηκε το διαβόητο“ΦΕΚ περί ανώτατων τιμών” των αναλώσιμων υλικών. Περιλάμβανε ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ, ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΙΣ υπερτιμολογήσεις, σε μερικές περιπτώσεις … 5000 % (!) επάνω από την τιμή με την οποία προμηθεύονταν ακριβώς το ΙΔΙΟ υλικό της ΙΔΙΑΣ κατασκευάστριας εταιρείας άλλες χώρες της ΕΕ.
Το αξιοπερίεργο είναι πως εκτός από τους … “συνήθεις υπόπτους” (δηλαδή την ανεξάρτητη μαχόμενη αντισυστημική αριστερή αγωνιστική πτέρυγα των υγειονομικών) σχεδόν ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ δεν είχε τότε αντιδράσει, ενώ τα καθεστωτικά ΜΜΕκυριολεκτικά είχαν ΘΑΨΕΙ τις καταγγελίες μας τηρώντας μια ιδιότυπη “ομερτά”.
Τότε, στην εποχή των “παχιών αγελάδων”, της “ανάπτυξης” και του χρηματιστηρίου, της εισόδου της χώρας στην ΟΝΕ και της Ολυμπιάδας, είχε ΑΠΛΑ στηθεί μια τεράστια επιχείρηση καταλήστευσης των ασφαλιστικών ταμείων σε όφελος διάφορων μεσαζόντων – προμηθευτών που μοίραζαν σε διάφορους παχυλές μίζες. Απόδειξη για το γεγονός αυτό είναι το ότι όταν ο Ν. Κακλαμάνης επί υπουργίας του είχε υπογράψει γενική οριζόντια μείωση εν μία νυκτί επιπέδου 20% (!) σε όλες τις τιμές του ΦΕΚ, ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΣ (!!).
Έτσι, φτάσαμε ως τον Φεβρουάριο του 2006 οπότε ανέλαβε υπουργός Υγείας ο Δ. Αβραμόπουλος, ενώ συνεχιζόταν η προκλητική “ομερτά” στα καθεστωτικά ΜΜΕ για το σκάνδαλο. Σε επίσημη συνάντηση τότε του νέου υπουργού με το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ είχα την τιμή να ανταλλάξω μαζί του την ακόλουθη στιχομυθία ΛΕΞΗ ΠΡΟΣ ΛΕΞΗ: Κύριε υπουργέ, εννοείτε αυτό που λέτε πως θέλετε να “μειώσετε τις σπατάλες” ;
Βεβαίως. Να σας υποδείξω έναν τρόπο για να πετύχετε μείωση στις τιμές των αναλώσιμων 40% σε μια νύχτα χωρίς καμία υποχώρηση στην ποιότητα ; Για να ακούσω.
Υπογράψτε νέα γενική οριζόντια μείωση στις τιμές του ΦΕΚ όχι μόνο 20% που είχε υπογράψει ο κ. Κακλαμάνης, αλλά 40%. Αν το 99% των προμηθευτών δεν συνεχίσει να προμηθεύει χωρίς σοβαρές αντιδράσεις, εγώ θα πηδήξω απ το παράθυρο.
Αν πάλι έχω λάθος και χαθώ τόσο άδικα, εσείς δεν χάνετε τίποτα. Δοκιμάστε το και αν δημιουργηθεί οξύ πρόβλημα στον εφοδιασμό των νοσοκομείων με υλικά, ξαναανεβάστε τις τιμές.
… (μετά από κάποια λεπτά αμηχανίας και ψου ψου με συμβούλους κλπ)…
Θα το σκεφτούμε πολύ σοβαρά αυτό που λέτε.
Φυσικά, η τότε πολιτική ηγεσία δεν έκανε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ, η ομερτά στακαθεστωτικά ΜΜΕ συνεχίστηκε, και σε νέα συνάντηση δύο χρόνια αργότερα (2008)όταν υπενθύμισα στον κ. Αβραμόπουλο την προηγούμενη σχετική συζήτηση, έδωσε την παρακάτω αφοπλιστικότατη απάντηση :
Είχαμε εξετάσει την πρότασή σας, όμως αφού το κράτος καθυστερεί να εξοφλήσει τους προμηθευτές είναι αναγκασμένο να ανέχεται τις υπερτιμολογήσεις.
Και όμως, ΜΗΝ ΓΕΛΑΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ. Στην διάρκεια όλης αυτής της περιόδου πλαστής ευμάρειας και τραπεζιτικής ασυδοσίας (1998 – 2010) απλούστατα ο κάθε προμηθευτής που αποπληρωνόταν από το δημόσιο νοσοκομείο 3 (τρία) χρόνια μετά από κάθε προμήθεια, για να μπορεί να κινηθεί στο ενδιάμεσο έπαιρνε τραπεζικά δάνεια με επιτόκιο 10% έτος. Άρα λοιπόν από την υπερτιμολόγηση ένα μέρος έμπαινε στην τσέπη του προμηθευτή, ένα δεύτερο πήγαινε για μίζες ενώ το τρίτο κατέληγε στους ευυπόληπτους κ.κ. τραπεζίτες. Όλοι οι παραπάνω λοιπόν (πολυεθνικές κατασκευάστριες εταιρείεςπου ΕΠΕΛΕΓΑΝ αντιπροσώπους – προμηθευτές γνωρίζοντας για τις σκανδαλώδεις υπερτιμολογήσεις στην Ελλάδα, προμηθευτές – μεσάζοντες, πολιτικό κατεστημένο, κρατική γραφειοκρατία, διοικήσεις ασφαλιστικών ταμείων, μεγαλοδιευθυντικό – μεγαλοκαθηγητικό ιατρικό κατεστημένο, τραπεζίτες, καθεστωτικά ΜΜΕ που τηρούσαν την “ομερτά” συγκάλυψης) ήταν ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ στο “πάρτι”.
Εδώ αναφέρω το ακόλουθο νόστιμο συμβάν : το 2008 στο Παγκόσμιο Νευροχειρουργικό Συνέδριο (Βοστώνη) καθώς περπατούσα στον χώρο της έκθεσης, μίλησα με μια Αγγλίδα κυρία υπεύθυνη στο περίπτερο μιας πασίγνωστης αμερικανικής κατασκευάστριας εταιρείας.
Τη ρώτησα πόσο η εταιρεία της πουλά ένα συγκεκριμένο πασίγνωστο νευροχειρουργικό υλικό μαζικής χρήσης στα Βρετανικά νοσοκομεία. “250 λίρες” μου απάντησε. “Περίεργο – της είπα – γιατί η εταιρεία σας το ίδιο ακριβώς υλικό, εισαγόμενο από τις ΗΠΑ και στις δύο περιπτώσεις, το πουλά στην Ελλάδα 900 ευρώ”.
Η κοπέλα -αφού δαγκώθηκε και κοκκίνησε- απάντησε με … Αγγλικό φλέγμα “οφείλω να ομολογήσω πως αυτή η τιμή μου φαίνεται λίγο υπερβολική”. Το παράδειγμα αυτό το αναφέρω γιατί η συγκεκριμένη κατασκευάστρια εταιρεία για πολύ συγκεκριμένους λόγους δεν συνεργάζεται με μεσάζοντες αλλά σε όλες τις χώρες αντιπροσωπεύεται από δικούς της υπαλλήλους και είναι γνωστό τοις πάσι πως “δεν δίνει ούτε του αγγέλου της νερό”. ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΥΛΙΚΑ …
Εκείνο το χρονικό διάστημα (2005 – 2009) το νοσοκομειακό κίνημα μετά από επιμονή μας, υιοθέτησε μια συγκεκριμένη αναλυτική πρόταση για το σύστημα προμηθειώναναλώσιμου υγειονομικού υλικού.
Μια πρόταση που εξασφαλίζει το ΤΣΑΚΙΣΜΑ των υπερτιμολογήσεων αλλά και τηςσυνοδής γραφειοκρατίας (η γραφειοκρατία στο δημόσιο λειτουργεί πάντα ως φερετζές της διαφθοράς) χωρίς υποχωρήσεις στην ποιότητα.
Η πρόταση αυτή που έχει υιοθετηθεί από τότε επίσημα από την ΕΙΝΑΠ και την ΟΕΝΓΕ, έχει δύο σκέλη :
1.“Ακριβά” αναλώσιμα χειρουργικά υλικά. Επειδή στα υλικά κάθε χειρουργικής ειδικότητας οι κατασκευάστριες εταιρείες διεθνώς είναι ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ, μπορεί εύκολα να γίνει κεντρική κωδικοποίηση – τιμολόγηση από επιτροπές που θα διορίσει η πολιτεία. Έτσι να κωδικοποιηθούν όλα τα χρησιμοποιούμενα υλικά και να αναγραφεί στον τιμοκατάλογο ο μέσος όρος τιμής με την οποία προμηθεύονται το ίδιο υλικό οι άλλες χώρες της ΕΕ πλην της Ελλάδας.
Π.χ. “κωδικός 1764 Α. βαλβίδα υδροκεφάλου τύπου burrhole ενηλίκων σταθερής μέσης πίεσης. Τιμή 234,60 ευρώ”. Όποιος προμηθευτής θέλει υπογράφει κεντρική σύμβασηδιάρκειας π.χ. ενός ή δύο ετών ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ.
Ακόμα και αν υποθέσουμε πως δεν θα βρεθεί αντιπρόσωπος να προσφέρει το υλικό των 2 από τις 5 συνολικά διεθνώς Αμερικανικές ή Γερμανικές κατασκευάστριες εταιρείες, σίγουρα θα βρεθεί κάποιος ή κάποιοι που θα προσφέρουν το υλικό των άλλων 2-3. Θα βρεθεί φυσικά και αντιπρόσωπος κάποιας νέας Ινδικής ή Κινέζικης εταιρείας με μη επαρκώς “δοκιμασμένα” υλικά ο οποίος δεν θα μπορεί να αποκλειστεί εφόσον θα έχει πιστοποίηση ποιότητας CE για το υλικό του (ελέω κανονισμών της ΕΕ …).
Διαβάστε περισσότερα εδώ:anemosanatropis.blogspot.gr/2016/03/blog-post_15.html
Πηγή:www.healthreport.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CF%83%CF%85-%CF%83%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%84%CE%AC/
Σχόλια