(video) Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην εκπομπή «Ιστορίες», συνέντευξη στον Αλέξη Παπαχελά

9-3-2016






Αλέξης Παπαχελάς: Κυρία Κωνσταντοπούλου, ευχαριστώ πολύ που είχατε την καλοσύνη να κάνουμε αυτήν τη συνέντευξη σήμερα.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και εγώ σας ευχαριστώ για την πρόσκληση.

Αλέξης Παπαχελάς: Και ομολογώ ότι, θα ήθελα να το χωρίσουμε σε δύο κομμάτια αν θέλετε. Το πρώτο κομμάτι είναι ένα αφηγηματικό κομμάτι, γιατί ζήσατε πράγματα τα οποία πραγματικά έχουν μια ιστορική σημασία, μέχρι και τις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου και το δεύτερο είναι για το πού βρισκόμαστε σήμερα και το τί σχεδιάζετε.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Νομίζω, εξάλλου, ότι το σημαντικότερο είναι να ανατρέχουμε στα ιστορικά γεγονότα με την προοπτική του μέλλοντος.

Αλέξης Παπαχελάς: Ναι, θα αφήσω και 10' στο τέλος, αν θέλετε, εν πάση περιπτώσει, αν υπάρχει κάποια ένταση, αν θέλετε να πείτε κάποια πράγματα, να μας τα «χώσετε», όπως λέμε λαϊκά, θα το αφήσω όμως για το τέλος γιατί νομίζω έχει σημασία να κάνουμε μια κουβέντα έτσι σε άλλο επίπεδο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Με χαρά.

Αλέξης Παπαχελάς: Λοιπόν, εσείς πώς μπλέκετε πρώτη φορά με το ΣΥΡΙΖΑ, πώς γνωρίζετε τον κ. Τσίπρα και πώς δένεστε, να το πω έτσι, μαζί του;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Στο ΣΥΡΙΖΑ μπήκα πολύ αργά. Ήμουν εκ πεποιθήσεως ανένταχτη και στην Αριστερά και στα κινήματα και στο ΣΥΡΙΖΑ γράφτηκα, όσο και αν ακούγεται απίστευτο, αφού εξελέγην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τον Νοέμβριο του ’12, όταν αποφασίστηκε να φτιάξουμε τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών. Και αποφάσισα κι εγώ να στρατευθώ σε αυτήν την υπόθεση της δημιουργίας ενός κόμματος που θα ήταν πραγματικά ιδιοκτησία, θα ήταν κτήμα και σπίτι των μελών του. Αυτό που δεν έγινε ποτέ, αυτό που αποτέλεσε μία από τις πολλές απατηλές υποσχέσεις του Αλέξη Τσίπρα. Τον Αλέξη Τσίπρα γνώρισα στα φοιτητικά μας χρόνια, εγώ ήμουν εκπρόσωπος των ανεξάρτητων παρατάξεων, ήμουν σε μία ανεξάρτητη φοιτητική παράταξη στη Νομική, ο Τσίπρας εκπροσωπούσε τις παρατάξεις του Συνασπισμού και έτσι είχαμε μια κοινή πορεία και στο Πανσπουδαστικό Συνέδριο του 1995 και εν συνεχεία στην ΕΦΕΕ, εκείνος εκπροσωπώντας τις παρατάξεις του Συνασπισμού και εγώ εκπροσωπώντας τα ανεξάρτητα σχήματα.

Αλέξης Παπαχελάς: Πέστε μου κάτι, φτάνοντας στις εκλογές που ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία υπήρχε η αίσθηση ότι είχατε κάποιο σχέδιο γι’ αυτό το οποίο ερχόταν; Γιατί ξέρετε υποθέτω ότι ερχόταν μια πολύ δύσκολη μέρα.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Υπήρχε η αγωνία εκείνων που είχαμε απόλυτη συνείδηση ποιού είδους και ποιας εμβάθυνσης και ποιας εξειδίκευσης προετοιμασία χρειαζόταν και με επίμονο τρόπο και επαναληπτικό, θα έλεγα, επανερχόμασταν στο αίτημα και να υπάρξουν οι επεξεργασίες και να τις δούμε και υπήρχε από την άλλη πλευρά η διαβεβαίωση εκείνων που είχαν αναλάβει αυτή την ευθύνη ότι προχωρούν κανονικά οι επεξεργασίες, ότι προχωρά η προετοιμασία.

Αλέξης Παπαχελάς: Τώρα, όλοι περιμέναμε ότι αμέσως μετά τις εκλογές, η πιάτσα η δημοσιογραφική έλεγε ότι θα γινόσασταν υπουργός Δικαιοσύνης. Εσείς πώς μάθατε ότι δε θα γίνετε υπουργός Δικαιοσύνης και πώς μάθατε ότι θα πάτε στη Βουλή.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καταρχάς να σας πω ότι, μολονότι έτσι πράγματι κυκλοφορούσε και λεγόταν, με τον Αλέξη Τσίπρα ουδέποτε είχαμε κάνει τέτοια συζήτηση και μάλιστα ήταν για μένα αποκαλυπτικό να πληροφορηθώ πολύ εκ των υστέρων ότι με πολλούς ανθρώπους είχε από πολλού χρόνου καταλήξει σε συμφωνίες περί υπουργικών θώκων. Επειδή εμένα δεν με απασχολούσε μια τέτοιου είδους αποκατάσταση, πάντοτε με απασχολούσε η ευθύνη και η δουλειά που έπρεπε να γίνει, είχα ρίξει το βάρος στην προετοιμασία του τομέα της Δικαιοσύνης.

 Στην προετοιμασία και των νομοσχεδίων που θα έπρεπε να κατατεθούν, στην προετοιμασία και των πρωτοβουλιών που θα έπρεπε να αναληφθούν, στην προετοιμασία ακόμη, ακόμη και των δομών που θα έπρεπε να ενισχυθούν ή εξ υπ’ αρχής να δημιουργηθούν. Δεν υπήρχε, επομένως, συμφωνία τέτοιου είδους, δεν υπήρχε και άλλος άνθρωπος στο ΣΥΡΙΖΑ που να έχει ασχοληθεί με τη Δικαιοσύνη όσο εγώ και που να έχει συγκρουσθεί σε επίπεδο καθημερινό, κοινοβουλευτικό, πολιτικό και θεσμικό με τη διαπλοκή, με τη διαφθορά και με όλα εκείνα τα συστήματα που παρήγαγαν διαρκώς αυτήν την υπονόμευση της χώρας. Στην διαδικασία συγκρότησης της Κυβέρνησης από τον πρωθυπουργό πια Τσίπρα, κλήθηκα το βράδυ της Δευτέρας πριν την ανακοίνωση του κυβερνητικού σχήματος.

Οργίαζαν εν τω μεταξύ οι φήμες περί τοποθέτησής μου στο ένα ή στο άλλο υπουργείο. Κυκλοφορούσε ήδη η φήμη ή η διαρροή μάλλον, όπως αποδείχθηκε, περί τοποθέτησής μου στο υπουργείο Εσωτερικών. Με κάλεσε το βράδυ της Δευτέρας ο Τσίπρας, μου είπε "σου έχω μία πρόκληση" και αμέσως μου ανέλυσε σε τί συνίστατο η πρόκληση αυτή, να αναλάβω ένα υπουργείο που τη δομή του την πληροφορούμην για πρώτη φορά, ήταν ένα υπουργείο τέρας, με υφιστάμενα υπουργεία ακόμη και αντικρουόμενης στόχευσης, έναν αναπληρωτή υπουργό που μου είπε ότι θα τον επέλεγα εγώ και υπουργούς Προστασίας του Πολίτη, τον κ. Πανούση που είχε ήδη επιλέξει, υπουργό Μεταναστευτικής πολιτικής την κα Χριστοδουλοπούλου, όπως μου είπε ότι σκεφτόταν, και έναν υπουργό από τους Ανεξάρτητους Έλληνες (ΑΝΕΛ) για το υφιστάμενο υπουργείο Μακεδονίας Θράκης. Νομίζω ότι περίμενε να του απαντήσω αμέσως θετικά, εγώ του είπα ότι θέλω να τα πούμε από κοντά και έτσι πήγα στην Κουμουνδούρου για να κουβεντιάσω μαζί του.

Αλέξης Παπαχελάς: Και εκεί καταλαβαίνω ότι τον ρωτήσατε για το αν θα κάνει τον κ. Καμμένο υπουργό Άμυνας, αν θυμάμαι καλά, ήταν το ξεκίνημα της κουβέντας.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν ήταν το ξεκίνημα, ήταν ανάμεσα σε αυτά που τον ρώτησα όταν μπήκε σε μια διαδικασία να μου παρουσιάζει το Υπουργικό Συμβούλιο γιατί εγώ ήμουν πια πάρα πολύ ανήσυχη και από το γεγονός της τοποθέτησης του κ. Σαγιά στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης και από όλο τον τρόπο με τον οποίο έβλεπα να δρομολογούνται πράγματα που και δεν είχαν συζητηθεί και εξέπεμπαν αμφίσημα μηνύματα.

Αλέξης Παπαχελάς: Του τύπου;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η συνεργασία φερ’ ειπείν με τους ΑΝΕΛ, που ανακοινώθηκε αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, χωρίς να έχει στοιχειωδώς συζητηθεί ποια θα ήταν η κατεύθυνση της συνεργασίας.

Αλέξης Παπαχελάς: Και η κουβέντα πώς ήρθε στην Προεδρία της Βουλής;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Στην Προεδρία της Βουλής δεν ήρθε καθόλου η κουβέντα εκείνο το βράδυ σε σχέση με δική μου τοποθέτηση. Μου ανακοίνωσε ο κ. Τσίπρας, τον ρώτησα ποιόν θα κάνει Πρόεδρο της Βουλής, μου είπε ότι θα έκανε τον κ. Βούτση, εγώ του είπα ότι αν ήμουν στη θέση του θα έκανα τον κ. Λαφαζάνη, που είχε μία πολύ μεγάλη κοινοβουλευτική εμπειρία, ήταν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, ήξερε πολύ καλά τον Κανονισμό της Βουλής και είχε και αντανακλαστικά και δημοκρατικά και κοινοβουλευτικά και θεωρούσα ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει άριστα από την θέση αυτή. Μου απάντησε τότε ο Αλέξης Τσίπρας με το περίφημο «αν θέλω να τους τρελάνω όλους, θα κάνω εσένα Πρόεδρο της Βουλής», εγώ εκείνη την ώρα δεν έδωσα καμία σημασία σε αυτήν την αποστροφή του λόγου του και η συζήτηση ολοκληρώθηκε με τον μεν Τσίπρα να ζητεί να επανέλθουμε το πρωί στην υπόθεση του υπουργείου Εσωτερικών, το οποίο εγώ με πολύ ρητό τρόπο είχα απορρίψει, διότι ήταν ένα υπουργείο-τέρας, που προϋπέθετε έναν υπουργό είτε διακοσμητικό είτε θηριοδαμαστή των υφισταμένων του υπουργών και στο οποίο ήξερα ότι δε θα μπορούσα να προσφέρω απολύτως τίποτα διότι δεν θα ήταν ένα λειτουργικό υπουργείο.

Διαβάστε περισσότερα εδω:www.zoikonstantopoulou.gr/interviews/interviews/item/papaxelas-skai-istories-sinenteuksi-kontantopoulou 


 Πηγή:www.zoikonstantopoulou.gr

Σχόλια