Έκθετοι απο τις νέες αποκαλύψεις για τον Παπασταύρου, οι Σαμαράς και Μητσοτάκης! ...

6-5-2016


Συνδιαχειριστής εκατομμυρίων ευρώ και άλλων περιουσιακών στοιχείων σε τουλάχιστον ένα offshore «ίδρυμα» στο Παναμά ήταν ο -γνωστός πια στο πανελλήνιο για τη σχέση του με αδήλωτα χρήματα- Σταύρος Παπασταύρου ακόμα και μία εβδομάδα μετά τις αποκαλύψεις...των Panama Papers!...

Πλήθος εγγράφων, τα οποία εξασφάλισε η εφημερίδα «δημοκρατία» (πριν από το νέο «πακέτο» των Panama Papers που θα δημοσιευτούν τη Δευτέρα 9 Μαΐου), καταρρίπτει τους ισχυρισμούς του δικηγόρου και στενότατου συνεργάτη του Αντ. Σαμαρά ότι ήταν «απλό μέλος συμβουλίων» τριών ιδρυμάτων, ότι «την εξουσία διαχείρισης ασκούσαν αποκλειστικά οι ιδρυτές τους» και ότι, σε κάθε περίπτωση, επρόκειτο για υποθέσεις κάποιου μακρινού παρελθόντος.

Αντίθετα, βάσει των αναμφισβήτητων επίσημων εγγράφων, η πραγματικότητα είναι η εξής:

1. Ο κ. Παπασταύρου ήταν μέλος του συμβουλίου της offshore εταιρίας-ιδρύματος Aisios Foundation έως τις 11 Απριλίου 2016, δηλαδή παραιτήθηκε μία ολόκληρη εβδομάδα μετά τη διαρροή των Panama Papers που είχε γίνει τα μεσάνυχτα (ώρα Ελλάδος) της Κυριακής 3 Απριλίου προς Δευτέρα 4 Απριλίου. Εγκυρες πηγές αναφέρουν ότι η προετοιμασία σύνταξης των εγγράφων παραίτησης είχε αρχίσει κάποιες ημέρες νωρίτερα (μετά προφανανώς την επικοινωνία στελεχών του δημοσιογραφικού ινστιτούτου ICIJ με τον κ. Παπασταύρου για να ζητήσουν την άποψή του εν όψει της δημοσιοποίησης), αλλά δεν είχε υπάρξει επίσημη κατάθεση στις Αρχές του Παναμά. Ισως επειδή ο κ. Παπασταύρου και οι συνεγάτες του δεν είχαν πολυπιστέψει τον διεθνή σάλο που θα επακολουθούσε με τα Panama Papers. Στη σχετική δήλωσή του ο κ. Παπασταύρου δεν είχε αναφέρει συγκεκριμένη ημερομηνία παραίτησης, υποστηρίζοντας μόνον ότι «διετέλεσα μέλος συμβουλίου», αλλά ταυτόχρονα, μέσω κύκλων του, είχε διαρρεύσει (και πολλοί πίστεψαν) ότι είχε αποχωρήσει το 2012.

2. Ο έμπιστος του πρώην πρωθυπουργού (και πλέον το μοιραίο πρόσωπο για την κυβέρνηση, την υστεροφημία και τις όποιες περαιτέρω φιλοδοξίες του κ. Σαμαρά) είχε, βάσει του καταστατικού της Aisios που διαθέτει η «δημοκρατία», πλήρη εξουσία επί των περιουπεριουσιακών στοιχείων της εταιρίας-ιδρύματος. Ο κ. Παπασταύρου ισχυρίστηκε ότι «την εξουσία διαχείρισης των ιδρυμάτων ασκούσαν αποκλειστικά και μόνον οι ιδρυτές τους, καθώς τα συμβούλιά τους δεν είχαν ενεργή συμμετοχή στη διοίκησή τους μέχρι τον τυχόν θάνατο των ιδρυτών, ο οποίος ευτυχώς ουδέποτε επήλθε». Στην πραγματικότητα, όμως, ο κ. Παπασταύρου και τα άλλα μέλη του συμβουλίου μπορούσαν «να επενδύουν σε μετοχές, να ανοίγουν τραπεζικούς λογαριασμούς, να λαμβάνουν ή να χορηγούν δάνεια και να ιδρύουν θυγατρικές εταιρίες» (σελ. 11 του καταστατικού).

3. Ο κ. Παπασταύρου ισχυρίστηκε ακόμα ψευδώς ότι τα ιδρύματα συστήθηκαν «προκειμένου να διασφαλιστεί η εκτέλεση των εντολών σε περίπτωση θανάτου». Το αληθές είναι ότι πουθενά στο καταστατικό δεν αναφέρονται λόγοι ασθενείας ή θανάτου, αλλά ορίζεται σαφώς (σελ. 13) ότι σκοπός είναι η επιβάρυνση-κάλυψη από το ίδρυμα των εξόδων των οικογενειών που το ίδρυσαν. Εξάλλου, αν και αναφέρεται ότι το Aisios δεν αποσκοπεί στο κέρδος, μπορεί «να ασκεί εμπορικές δραστηριότητες και να ασκεί δικαιώματα από το τους τίτλους που αντιπροσωπεύουν το κεφάλαιο εταιριών που κρατείται ως περιουσιακό στοιχείο του ιδρύματος», ενώ ορίζονται και άλλοι «δικαιούχοι» (εκτός των ιδρυτών). Ειδικά, η αναφορά στην άσκηση δικαιωμάτων από «το κεφάλαιο εταιριών που κρατείται και σε «άλλους δικαιούχους» δείχνει ότι τα «ιδρύματα» μόνον φαινομενικά χαρακτηρίζονται τέτοια.


Διαβάστε όλο το άρθρο: www.logiosermis.net/2016/05/blog-post.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook#.VyzyhzH4FqA 


 Πηγή:www.logiosermis.net

Σχόλια