25-3-2016
Γράφει ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης
Τούτο το λόγο θα σας πω,
δεν έχω άλλο κανένα,
μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του ’21!
Όσο ο Κολοκοτρώνης, ο Παπαφλέσσας και οι Φιλικοί προετοίμαζαν την Επανάσταση οι Οθωμανοί δεν κάθονταν με σταυρωμένα χέρια να περιμένουν το μοιραίο. Κάλεσαν στην Τριπολιτσά τους προκρίτους του Μωρηά και τους κράτησαν ομήρους. Όλες οι οικογένειες των προκρίτων είχαν ανθρώπους τους στα χέρια των Τούρκων. Όμως, ουδείς κιότεψε, ουδείς έκανε πίσω! Η Επανάσταση εξερράγη έστω κι αν ήξεραν ότι αυτό θα ήταν μοιραίο για την ζωή των ομήρων! Ναι, πρόκειται για τους προκρίτους που όλοι σήμερα -με την ευκολία της άγνοιας- κατακρίνουμε και βλαστημάμε, επειδή ο Γιάννης Κορδάτος, ένας αξιόλογος κατά τα λοιπά ιστορικός αλλά δέσμιος των ιδεοληψιών του, έγραψε ότι η Επανάσταση ήταν αγώνας ταξικός!
Όλοι οι όμηροι εσφαγιάσθησαν και σε ανταπόδοση δεν έμεινε Τούρκος ζωντανός όταν οι Έλληνες κατέλαβαν την Τρίπολη. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης άφησε το εξοργισμένο του ασκέρι να πάρει εκδίκηση για τις ζωές των ομήρων, αλλά και για όσα είχε υποστεί σε 400 χρόνια δουλείας. Ο αείμνηστος Γέρος του Μωρηά ήξερε ότι έπρεπε να χυθεί ποτάμι αίματος που να χωρίσει Έλληνες και Τούρκους ώστε να μην υπάρχει επιστροφή! Ήξερε ότι για να μην σβήσει η Επανάσταση έπρεπε να είναι μονόδρομος, να μην μπορούν οι Έλληνες να κάνουν πίσω αφού θα τους περίμενε μόνον ο ολοκληρωτικός αφανισμός από το τούρκικο λεπίδι. Το ήξερε καλά, αυτό, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όπως ήξερε ότι μόνοι μας οι Έλληνες να κερδίζαμε την ελευθερία μας, αλλά για να ψυχώσει τους υπόδουλους έλεγε ότι «Ο Θεός υπέγραψε την Ελευθερία της Ελλάδος και δεν παίρνει πίσω την υπογραφή Του!». Ήξερε ο Στρατηγός να μιλά στην ψυχή των υπόδουλων και αγράμματων Ελλήνων και να τους δίνει κουράγιο, να τους πείθει για το αναπόδραστο της Ελευθερίας μας!
Ο Κολοκοτρώνης επιστράτευσε κάθε τέχνασμα όχι μόνο για να νικά τις τουρκικές ορδές, αλλά -και κυρίως- για να κρατά ζωντανό και υψηλό το φρόνημα των επαναστατημένων Ελλήνων.
Από την μεριά τους όλες οι μεγάλες οικογένειες προκρίτων και κοτζαμπάσηδων έδωσαν στον αγώνα όχι μόνο χρήματα, αλλά και πολλές δεκάδες ζωές.
- Οι Μαυρομιχάληδες, οι Δεληγιανναίοι, οι Ζαΐμηδες, οι Λόντοι, οι Νοατράδες και τόσοι άλλοι, ξεκληρίσθησαν, όπως ασφαλώς όφειλαν ως κεφαλές του υπόδουλου έθνους.
- Ο -κατά τα λοιπά εξουσιομανής και φαύλος- Παπαφλέσσας έπεσε στο Μανιάκι σε μια αυτοκτονική μάχη για να αναζωπυρώσει την Επανάσταση που αργόσβηνε κάτω από τα χτυπήματα του Ιμπραήμ.
- Ο τοκογλύφος και χαρτοπαίχτης -λένε- Μακρυγιάννης, κατά παράβαση κάθε στρατιωτικής λογικής, στάθηκε απέναντι στον Ιμπραήμ στους Μύλους του Άργους και κέρδισε!
Κατά την πολιορκία της Ακροπόλεως προτίμησε να δώσει στους Οθωμανούς μολύβι για τις σφαίρες τους παρά να τους αφήσει να το παίρνουν καταστρέφοντας το μνημείο!
- Οι καραβοκύρηδες δεν είχαν πια κοντράτα για τα καράβια τους και η συντήρηση πληρωμάτων και πλοίων κόστιζε ασύμφορα πολύ. Η Επανάσταση και η -συνεπακόλουθη- εκμίσθωση των πλοίων από την επαναστατική κυβέρνηση έδινε λύση στο πρόβλημα. Όμως, πολέμησαν και επανειλημμένως η παρέμβασή τους υπήρξε αποφασιστική για την επιτυχία της Επαναστάσεως, όσο κι αν αυτό κόστισε σε αίμα και χρήμα!
- Οι συνεταιρισμοί (Αμπελάκια, Ζαγοροχώρια κ.α.) είχαν χάσει όλη τους την υπεραξία όταν ο Ναπολέων κούρ(σ)εψε τις αυστριακές τράπεζες και ήξεραν τι σημασία είχε η δημιουργία ελεύθερου και ανεξάρτητου κράτους. Αυτό ουδόλως μειώνει την αξία της συνεισφοράς τους στον αγώνα.
Οι οπλαρχηγοί και οι ήρωες της Επαναστάσεως δεν ήταν άγγελοι, αλλά άνθρωποι όπως εμείς. Όμως, είχε φθάσει η στιγμή που έκριναν πως είτε θα κέρδιζαν την ελευθερία τους είτε δεν άξιζε να ζουν! Δεν έχουν σημασία τα κίνητρα, υλικά ή ηθικά, είναι το αποτέλεσμα που μετράει! Δεν έχει σημασία η ηθική υπόσταση και το παρελθόν των αγωνιστών, αλλά η συνεισφορά τους στον Αγώνα! Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε ελεύθερη Ελλάδα και γι’ αυτό τους τιμούμε σήμερα.
Σήμερα, που, παρ’ ότι ελεύθεροι παραμένουμε σκλάβοι των παθών μας και συνεχίζουμε να πολεμάμε, αλλά όχι τον κατακτητή, αλλά τον ίδιο μας τον εαυτό, τον κακό μας εαυτό, τον τούρκο που έχουμε βαθειά μέσα μας ριζωμένο! Ο Αγώνας για την Ελευθερία δεν σταματά ποτέ!
Τούτο το λόγο θα σας πω,
δεν έχω άλλο κανένα,
μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του ’21!
Κωστής Παλαμάς
ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ!
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ!
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!
Πηγή:www.rizopoulospost.com
Γράφει ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης
Τούτο το λόγο θα σας πω,
δεν έχω άλλο κανένα,
μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του ’21!
Όσο ο Κολοκοτρώνης, ο Παπαφλέσσας και οι Φιλικοί προετοίμαζαν την Επανάσταση οι Οθωμανοί δεν κάθονταν με σταυρωμένα χέρια να περιμένουν το μοιραίο. Κάλεσαν στην Τριπολιτσά τους προκρίτους του Μωρηά και τους κράτησαν ομήρους. Όλες οι οικογένειες των προκρίτων είχαν ανθρώπους τους στα χέρια των Τούρκων. Όμως, ουδείς κιότεψε, ουδείς έκανε πίσω! Η Επανάσταση εξερράγη έστω κι αν ήξεραν ότι αυτό θα ήταν μοιραίο για την ζωή των ομήρων! Ναι, πρόκειται για τους προκρίτους που όλοι σήμερα -με την ευκολία της άγνοιας- κατακρίνουμε και βλαστημάμε, επειδή ο Γιάννης Κορδάτος, ένας αξιόλογος κατά τα λοιπά ιστορικός αλλά δέσμιος των ιδεοληψιών του, έγραψε ότι η Επανάσταση ήταν αγώνας ταξικός!
Όλοι οι όμηροι εσφαγιάσθησαν και σε ανταπόδοση δεν έμεινε Τούρκος ζωντανός όταν οι Έλληνες κατέλαβαν την Τρίπολη. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης άφησε το εξοργισμένο του ασκέρι να πάρει εκδίκηση για τις ζωές των ομήρων, αλλά και για όσα είχε υποστεί σε 400 χρόνια δουλείας. Ο αείμνηστος Γέρος του Μωρηά ήξερε ότι έπρεπε να χυθεί ποτάμι αίματος που να χωρίσει Έλληνες και Τούρκους ώστε να μην υπάρχει επιστροφή! Ήξερε ότι για να μην σβήσει η Επανάσταση έπρεπε να είναι μονόδρομος, να μην μπορούν οι Έλληνες να κάνουν πίσω αφού θα τους περίμενε μόνον ο ολοκληρωτικός αφανισμός από το τούρκικο λεπίδι. Το ήξερε καλά, αυτό, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όπως ήξερε ότι μόνοι μας οι Έλληνες να κερδίζαμε την ελευθερία μας, αλλά για να ψυχώσει τους υπόδουλους έλεγε ότι «Ο Θεός υπέγραψε την Ελευθερία της Ελλάδος και δεν παίρνει πίσω την υπογραφή Του!». Ήξερε ο Στρατηγός να μιλά στην ψυχή των υπόδουλων και αγράμματων Ελλήνων και να τους δίνει κουράγιο, να τους πείθει για το αναπόδραστο της Ελευθερίας μας!
Ο Κολοκοτρώνης επιστράτευσε κάθε τέχνασμα όχι μόνο για να νικά τις τουρκικές ορδές, αλλά -και κυρίως- για να κρατά ζωντανό και υψηλό το φρόνημα των επαναστατημένων Ελλήνων.
Από την μεριά τους όλες οι μεγάλες οικογένειες προκρίτων και κοτζαμπάσηδων έδωσαν στον αγώνα όχι μόνο χρήματα, αλλά και πολλές δεκάδες ζωές.
- Οι Μαυρομιχάληδες, οι Δεληγιανναίοι, οι Ζαΐμηδες, οι Λόντοι, οι Νοατράδες και τόσοι άλλοι, ξεκληρίσθησαν, όπως ασφαλώς όφειλαν ως κεφαλές του υπόδουλου έθνους.
- Ο -κατά τα λοιπά εξουσιομανής και φαύλος- Παπαφλέσσας έπεσε στο Μανιάκι σε μια αυτοκτονική μάχη για να αναζωπυρώσει την Επανάσταση που αργόσβηνε κάτω από τα χτυπήματα του Ιμπραήμ.
- Ο τοκογλύφος και χαρτοπαίχτης -λένε- Μακρυγιάννης, κατά παράβαση κάθε στρατιωτικής λογικής, στάθηκε απέναντι στον Ιμπραήμ στους Μύλους του Άργους και κέρδισε!
Κατά την πολιορκία της Ακροπόλεως προτίμησε να δώσει στους Οθωμανούς μολύβι για τις σφαίρες τους παρά να τους αφήσει να το παίρνουν καταστρέφοντας το μνημείο!
- Οι καραβοκύρηδες δεν είχαν πια κοντράτα για τα καράβια τους και η συντήρηση πληρωμάτων και πλοίων κόστιζε ασύμφορα πολύ. Η Επανάσταση και η -συνεπακόλουθη- εκμίσθωση των πλοίων από την επαναστατική κυβέρνηση έδινε λύση στο πρόβλημα. Όμως, πολέμησαν και επανειλημμένως η παρέμβασή τους υπήρξε αποφασιστική για την επιτυχία της Επαναστάσεως, όσο κι αν αυτό κόστισε σε αίμα και χρήμα!
- Οι συνεταιρισμοί (Αμπελάκια, Ζαγοροχώρια κ.α.) είχαν χάσει όλη τους την υπεραξία όταν ο Ναπολέων κούρ(σ)εψε τις αυστριακές τράπεζες και ήξεραν τι σημασία είχε η δημιουργία ελεύθερου και ανεξάρτητου κράτους. Αυτό ουδόλως μειώνει την αξία της συνεισφοράς τους στον αγώνα.
Οι οπλαρχηγοί και οι ήρωες της Επαναστάσεως δεν ήταν άγγελοι, αλλά άνθρωποι όπως εμείς. Όμως, είχε φθάσει η στιγμή που έκριναν πως είτε θα κέρδιζαν την ελευθερία τους είτε δεν άξιζε να ζουν! Δεν έχουν σημασία τα κίνητρα, υλικά ή ηθικά, είναι το αποτέλεσμα που μετράει! Δεν έχει σημασία η ηθική υπόσταση και το παρελθόν των αγωνιστών, αλλά η συνεισφορά τους στον Αγώνα! Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε ελεύθερη Ελλάδα και γι’ αυτό τους τιμούμε σήμερα.
Σήμερα, που, παρ’ ότι ελεύθεροι παραμένουμε σκλάβοι των παθών μας και συνεχίζουμε να πολεμάμε, αλλά όχι τον κατακτητή, αλλά τον ίδιο μας τον εαυτό, τον κακό μας εαυτό, τον τούρκο που έχουμε βαθειά μέσα μας ριζωμένο! Ο Αγώνας για την Ελευθερία δεν σταματά ποτέ!
Τούτο το λόγο θα σας πω,
δεν έχω άλλο κανένα,
μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του ’21!
Κωστής Παλαμάς
ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ!
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ!
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!
Πηγή:www.rizopoulospost.com
Σχόλια